GGzE
De Catamaran is een kliniek voor forensische jeugdpsychiatrie en orthopsychiatrie. De afdeling is gespecialiseerd in de behandeling van jongeren met meervoudige, complexe ontwikkelings- en gedragsproblemen. De Catamaran helpt om persoonlijke risicofactoren te leren (her)kennen en ermee om te gaan. Het doel is dat de jongeren (weer) volledig deelnemen aan de samenleving.
Hoofd- en sublocatie
Dr. Poletlaan 40
5626 ND Eindhoven
Telefoon
De Catamaran is er voor patiënten tussen de 14-23 jaar die zijn vastgelopen in het leven: thuis, op het werk, op school en in relaties. Veelal heeft de rechter de behandeling verplicht gesteld. De Catamaran helpt om persoonlijke risicofactoren te leren (her)kennen en ermee om te gaan. Het doel is dat de jongeren (weer) volledig deelnemen aan de samenleving.
Als er sprake is van beperkte cognitieve vermogens, verwijst De Catamaran naar een gespecialiseerd behandelcentrum.
Er vindt altijd een intake plaats, ook wanneer het een verwijzing vanuit justitie betreft.
De gemiddelde patiënt van De Catamaran is bij opname 16,9 jaar oud, is van het mannelijke geslacht en heeft de Nederlandse nationaliteit. De psychopathologie van de patiënten kenmerkt zich door hoge co-morbiditeit; zo is er bij 52% van de patiënten sprake van meer dan één diagnose op as I en bij 6% van de patiënten is er naast een as I diagnose ook sprake van een diagnose op as II. De problematiek van de patiënten van De Catamaran bestaat voor het merendeel uit meervoudig complexe ontwikkelingsproblematiek; bij 40% van de patiënten is sprake van een aan autisme spectrum stoornis (ASS), bij 24% van ADHD en bij 45% een gedragsstoornis. Daarnaast is er bij 29% van de patiënten sprake van een aan een middel gebonden stoornis en lijdt 10-11% aan een psychotische angst- en/of stemmingsstoornis. Veel van de patiënten hebben naast psychopathologie ook problemen op andere levensgebieden. Zo is 28% van de patiënten slachtoffer van lichamelijk misbruik binnen het gezin en 35% is geconfronteerd met het overlijden van een opvoeder en/of een belangrijke ander. 4 op de 5 patiënten hebben alleen het basisonderwijs afgerond en het gemiddelde IQ is 94. De jongeren zijn gemiddeld rond hun achtste levensjaar voor het eerst in contact gekomen met hulpverlening en op 11-jarige leeftijd voor het eerst onderzocht in het kader van diagnostiek. Vier op de vijf patiënten hebben voor opname één of meerdere delicten gepleegd, waarbij vermogensdelicten zonder geweld het vaakst voorkomen.
Andere risicofactoren die bij meer dan de helft van de patiënten in ernstige mate voorkomen, zijn een vroeg begin van de problemen (vóór de leeftijd van 12 jaar) en veelvuldig spijbelen of schooluitval. Het blijkt ook dat de familiare belasting erg hoog is: 31-43% psychopathologie (vader- moeder), 31-26% verslaving (vader-moeder), 30-15% crimineel gedrag (vader-moeder).
Ongeveer de helft van de patiënten is opgenomen met een strafrechtelijke maatregel, de overige met een civielrechtelijke maatregel of een vrijwillige status
Vaak is er al veel diagnostisch onderzoek gedaan. De Catamaran verzamelt de informatie van eerdere onderzoeken en behandelingen om een beeld te vormen van de patiënt en te leren van de eerdere ervaringen, wat werkte wel en wat niet. Uit deze informatie kan de afdeling ook bepalen of er zaken nog verder onderzocht moeten worden. Dit gebeurt binnen de klinische opname en hiervoor worden klinisch psychologen, kinder- en jeugdpsychiaters en verpleegkundig specialisten ingezet. Daarnaast vindt in de eerste fase van het verblijf een uitgebreide observatie op de behandelgroep plaats. Als het van toepassing is maakt De Catamaran samen met de patiënt een risicotaxatie ten aanzien van delictgedrag en eventueel een delictanalyse.
Daarnaast wordt met elke patiënt een Ecogram opgesteld om zijn of haar sociale omgeving in kaart te brengen. Met elke patiënt wordt een signaleringsplan gemaakt als instrument om spanningsopbouw en agressie in kaart te brengen.
Van de patiënt wordt verwacht dat hij/zij toestemming geeft om met eerdere behandelaren contact op te nemen. Ook dient de patiënt toestemming te geven om rapportages van de Raad voor de Kinderbescherming of eventueel Pro Justitia rapportages in te laten zien.
Onderscheidend is vooral de focus op risicofactoren, beschermende factoren en cognitieve vertekeningen.
De intensiteit hangt af van hoeveel informatie al voorhanden is bij binnenkomst. Aangezien het patiënten betreft die veelal een lange voorgeschiedenis hebben in de jeugdhulpverlening, is er doorgaans veel informatie voorhanden. Daarmee kan De Catamaran de focus leggen op risicofactoren, beschermende factoren en cognitieve vertekeningen.
Bij opname vindt een somatische screening plaats. Dit houdt in: bloed- en urineonderzoek, lengte, gewicht en bloeddruk. Dit doet De Catamaran volgens protocol. Afhankelijk van de vraag worden testinstrumenten ingezet op het gebied van persoonlijkheidsdiagnostiek, gedragsproblemen, klachten en neuropsychologie.
Heel specialistische vragen op het gebied van vroege detectie van psychose wordt uitgevoerd d.m.v. de CAARMS. Er wordt genetisch onderzoek en/of neurologisch onderzoek gedaan bij vermoeden van syndromen.
De Catamaran zet zich er voor in om het eigentijdse behandelaanbod optimaal te laten aansluiten bij de verschillende leer- en leefstijlen en behoeftes van de jongere. Inzet van de behandelinterventies is afhankelijk van de aard van de psychische problemen, de bereidheid van een jongere hieraan mee te werken en de mate waarin het functioneren door de psychische problemen wordt beïnvloed. De behandeling varieert in intensiteit; afgestemd op de behoefte van een jongere.
De Catamaran biedt:
- diagnostiek en risicotaxatie.
- triadisch werken waarin naast de jongere ook voor hem belangrijke naastbetrokkenen intensief worden ingezet om de behandeldoelen te realiseren. De familie als bondgenoot.
- 24-uurszorg; de jongere verblijft in een 24-uurs setting, waarbinnen het supportieve leer- en leefklimaat een essentieel onderdeel van de behandeling van de jongere vormt. Hierbij wordt de Willem Klein Schaars (WKS)- methode gebruikt om uniformiteit te bewerkstellingen en om groepsleiding en de jongere houvast te bieden.
- erkende gedragsinterventies, zoals TACt (agressiebehandeling) en Brains4Use (verslavingsbehandeling).
- cognitieve gedragstherapie, schematherapie en cliëntgerichte psychotherapie.
- traumabehandelingen zoals EMDR.
- delictanalyse, gericht op preventie van toekomstige recidive.
- behandeling van seksueel grensoverschrijdend gedrag.
- psycho-educatie, waar mogelijk aan de hand van onderbouwde programma’s zoals Brain Blocks of ‘Ik en autisme’ (voor autisme spectrum problematiek).
- psycho-farmacotherapeutische behandeling met oog voor somatiek en lichamelijke ontwikkeling.
- systeemtherapie en ouderbegeleiding.
- zeer intensieve behandeling (VIC) voor jongeren die niet goed in groepsverband kunnen functioneren.
- maatschappelijk werk o.a. gericht op het in kaart brengen van de belangrijkste anderen in de omgeving van de jongere (m.b.v. ecogram-app). Ook is er de ‘18-jaar en verder module’ gericht sociaal maatschappelijke gevolgen van meerderjarig worden.
- vaktherapie, zoals psychomotorische therapie (o.a. gericht op controle verlies), sport (o.a. Catamaran PSV Combinatie United) en andere activiteiten.
- woontraining met als doel resocialisatie en re-integratie zoals terugkeer naar de regio van herkomst
Ecogram is ontwikkeld voor jongeren en hulpverleners en andere belangrijke mensen in hun omgeving.
Met de Ecogram app breng je speels en efficiënt het sociale netwerk in kaart. Gewoon op je iPhone of iPad. Met de Ecogram app brengt een jongere zelf zijn sociale netwerk in kaart en voert zelf in welke thema’s voor hem belangrijk zijn. Denk bijvoorbeeld aan gezond eten, sporten, alcoholgebruik. Na het invullen zie je in één oogopslag de kwaliteit en de omvang van het sociale netwerk. Door op de resultatenknop te tikken worden de verschillende elementen uit het Ecogram in grafiekvorm weergegeven. Dit levert extra inzichten op.
De jongeren kan steeds zijn Ecogram aanpassen en 1 keer per week kun je een momentopname maken. De momentopnames zijn altijd terug te kijken. De jongere deelt zijn Ecogram eenvoudig met anderen, waardoor een behandelaar, een familielid of een leraar ziet waar de jongere mee bezig is.
Meer informatie is te vinden op www.ecogram.nl
De Ecogram brengt het sociale netwerk van de jongere in kaart zowel voor, tijdens als aan het eind van het behandeltraject.
.
Het WKS-model is tot op heden primair gebruikt binnen de verstandelijk gehandicaptenzorg. Binnen Nederland is De Catamaran, voor zover ze weten, de eerste instelling die het WKS-model heeft geïmplementeerd en geëvalueerd in een setting waar jongeren doorgaans tegen hun zin worden opgenomen.
Door eigen autonomie te benadrukken binnen de speelruimte die een forensische kliniek heeft, vergroten ze de kans dat jongeren kunnen profiteren van behandeling en het maakt de professionals bewuster van de rol die zij daarin hebben.
12 wekelijkse gesprekken
De doeltreffendheid van het WKS-model is onderzocht in meerdere N=1 studies. In het project is gekeken naar de verandering in de samenwerkingsrelatie tussen de jongere en de zaakwaarnemer. Zaakwaarnemers hebben de jongeren gevraagd of ze wilden deelnemen aan de studie. Met uitzondering van de SRS, zijn alle vragenlijsten ingevuld tijdens de halfjaarlijkse Routine Outcome Monitoring (ROM) meting. Als de ROM-meting niet aansloot op de studie, is een extra meting toegevoegd. De SRS is ingevuld via de Therapeutic Outcome Monitoring System (TOMS) app. Deze is geïnstalleerd op iPad’s die speciaal voor dit doel beschikbaar zijn gesteld aan de zaakwaarnemers. Onderzoekmedewerkers hebben instructies gegeven aan de zaakwaarnemers over het gebruik van de app en het geven van feedback aan de jongere over de score op de SRS. Met de SRS zijn de gesprekken tussen een jongere en zijn zaakwaarnemer in de eerste periode van de opname gevolgd. Bij de start van de studie was een jongere maximaal drie maanden opgenomen; daarna zijn er 12 wekelijkse gesprekken geweest. Na elk gesprek is door een jongere de SRS ingevuld. De zaakwaarnemers die betrokken waren bij de studie waren allemaal getraind in het WKS model en werkten minimaal een half jaar met het WKS-model. Met behulp van een checklist is nagegaan of de gesprekken uitgevoerd werden zoals bedoeld door het WKS model. Een gesprek met een jongere is geobserveerd of besproken met een collega zaakwaarnemer. Op basis hiervan is de checklist ingevuld en is de modelgetrouwheid van het gesprek beoordeeld.
Doel van de behandeling is een vermindering van risicofactoren en een toename van beschermende factoren als het gaat om het optreden van delict en/of gedragsproblemen. Het systeem is weer een voldoende beschermende factor van de patiënt omdat er voldoende vaardigheden ontwikkeld zijn en/of ondersteuning wordt geboden om de opvoeding voort te zetten in de thuissituatie. De patiënt is voorbereid op een volgende passende verblijfs- of behandelplek, dit kan gaan om woontraining of beschermd wonen. Soms loopt de behandeling niet zoals gewenst en wordt de patiënt bij ernstige stagnatie of terugval alsnog in een gesloten jeugdzorg instelling of justitiële jeugdinrichting (terug)geplaatst.
In de risicotaxatie is sprake van laag tot matig risico op terugval.
Als een patiënt terug kan keren naar huis (zijn of haar ouders, of andere familie of goede bekenden) wordt al tijdens de opname proactief de samenwerking gezocht met de lokale/regionale zorgaanbieders van de betreffende gemeente. Gezamenlijk wordt de resocialisatie en terugkeer van de patiënt vorm gegeven.
De patiënt kan, indien hij/zij niet wenst terug te keren naar de regio van herkomst of wanneer dit gecontra-indiceerd is, gebruik maken van de regionale GGzE voorziening voor resocialisatie (De Schakel). De patiënt krijgt hier een individueel afgestemd woontrainingsprogramma en re-integratietraject. Uiteraard vervullen hierbij de verwijzende instantie, ouders en andere belangrijke naast-betrokkenen een belangrijke rol.
Voor geprotocolleerde behandeling zoals TACT (terugdringen van antisociaal en agressief gedrag) en B4U (terugdringen alcohol en drugsgebruik) zijn er zogeheten follow-up sessies waar patiënt gebruik van kan maken bij (dreigende) terugval. Daarnaast is het doel van het resocialisatie aanbod en (begeleid) verlof om oefensituaties te creëren voor patiënten zodat evt. terugval klinisch verder opgepakt kan worden. Tot slot heeft elke patiënt een terugvalpreventieplan, dan wel een signaleringsplan.
Klinische beoordeling ondersteund met ROM-instrumentarium.
In de periode 2015-2016 stroomde 37% van de jongeren uit naar de ouder(s), 25% uit naar De Schakel, 14% bij andere familie of vrienden/kennissen, 11% werd elders klinisch opgenomen, 9% stroomde uit naar een Justitiële Jeugdinstelling (JJI) en 9% ging begeleid zelfstandig wonen. Van 20% is onbekend waar zij heen gingen.
Een second opinion kan in eerste instantie telefonisch aangevraagd worden.
Bij bevestiging na het telefonisch contact, dat er inderdaad tot een second opinion kan worden overgegaan, moet de patiënt worden aangemeld via de website van De Catamaran; onder vermelding dat het om een second opinion gaat.
Het is belangrijk eerdere onderzoeksgegevens en behandelgegevens mee te sturen. Over het algemeen zal het onderzoek op De Catamaran plaatsvinden door een klinisch psycholoog of kinder- en Jeugdpsychiater. Mocht vervoer niet mogelijk zijn dan is het ook mogelijk dat er een bezoek gebracht wordt bijvoorbeeld aan de JJI of jeugdzorgplus instelling.
Ervaring en expertise in de forensische jeugd- en volwassenenpsychiatrie.
ingrid.vanden.bogerd@ggze.nl of 06 - 81 82 39 31
Kinder- en jeugdpsychiater en opleider kinder- en jeugdpsychiatrie met ruime ervaring en expertise in zowel de ambulante als de klinische forensische jeugdpsychiatrie.
alexa.rutten@ggze.nl of 040 - 29 70 170
In eerste instantie zal telefonisch overleg plaatsvinden om te kijken bij wie de vraag het beste past en zal u teruggebeld worden.
- Consultatie en advies bestaat in eerste instantie uit telefonisch bespreken van de casus.
- Eventueel kan worden overgegaan tot een afspraak met de jongere, zijn/haar systeem en zijn/haar hulpverleners. Hiervoor moet de patiënt worden aangemeld bij De Catamaran met behulp van een aanmeldformulier en uitgebreide eerdere verslaglegging.
Over het algemeen zal het gesprek op De Catamaran plaatsvinden met een klinisch psycholoog of kinder- en jeugdpsychiater. Mocht vervoer niet mogelijk zijn is het ook mogelijk dat een bezoek gebracht wordt bijvoorbeeld aan de JJI of jeugdzorgplus instelling.
Dit met als uitkomst mogelijk een intake bij de Catamaran of een advies voor een andere behandeloptie bij een andere instelling ( er is uitgebreide kennis van de sociale kaart voor behandeling van patiënten bij de medewerkers).
De doelstelling van de Catamaran is
- het in kaart brengen van persoonlijke risicofactoren en patiënten daar beter mee te leren omgaan (d.m.v. diagnostiek en behandeling)
- in kaart brengen van sterke kanten van patiënten en die verder ontwikkelen (d.m.v. diagnostiek en behandeling).
- aanleren van vaardigheden die nodig zijn om te functioneren op school, werk, in woonsituatie en vrije tijd.
Mede op basis van deze taxaties wordt (a) het behandelaanbod tijdens opname bepaald en (b) nog bestaande risico's op recidive bij ontslag ingeschat. Op basis van de nog bestaande risico's bij ontslag wordt een plan voor terugvalpreventie opgesteld of gericht (door)verwezen voor vervolgbehandeling. Met patiënt wordt binnen drie maanden na opname een zorgplan met individuele behandeldoelstellingen en passend behandelaanbod opgesteld. Voor ieder zorgplan wordt door de behandelaar het algemeen niveau van functioneren van de patiënt in kaart gebracht met behulp van de HonosCa.
Bij 60% van de patiënten is het eerste doel (systematisch in kaart brengen van de risico- en beschermende factoren) gerealiseerd.
Bij 26% van de patiënten is het tweede doel (vooruitgang in het functioneren) gerealiseerd.
De risico- en beschermende factoren van een patiënt worden in kaart gebracht met de SAVRY. Direct na opname worden de historische items in kaart gebracht, die gaan over de voorgeschiedenis van de patiënt. In de loop van het eerste half jaar opname worden de overige items in kaart gebracht. Bij ontslag wordt de SAVRY nogmaals ingevuld en wordt duidelijk waar de patiënt vooruit is gegaan en waar nog aandacht nodig is.
De vooruitgang van het functioneren wordt gemeten met de Honosca.
- Patiënten hebben zicht op hun persoonlijke risicofactoren en kunnen daar beter mee om gaan. Zij kunnen bijvoorbeeld opkomende agressie eerder herkennen en onder controle houden. Ook kunnen zij hun alcohol- of drugsmisbruik stoppen of beter in de hand houden. Een uitkomst kan ook zijn dat patiënten hebben geleerd om bepaalde vriendengroepen met verkeerde invloeden te mijden.
- Patiënten hebben beter zicht op hun sterke kanten en kunnen daar gebruik van maken om de kans op recidive te verminderen. Het vinden van een passende vrijetijdsbesteding of weer volgen van een opleiding zijn daar voorbeelden van.
- Patiënten hebben vaardigheden ontwikkeld die nodig zijn om te functioneren op school, werk, in woonsituatie en vrije tijd. Het gaat dan bijvoorbeeld om het zonder geweld op kunnen lossen van conflicten, maar ook het volhouden van een gezond dag- en nachtritme.
Met de CBSA wordt het vertrouwen van de patiënt in zijn eigen vaardigheden en competenties in kaart gebracht (eigen beleving van de sterke en minder sterke kanten). Met de FIOS wordt het functioneren van de patiënt op de groep beoordeeld. Met de YSR, CBCL en TRF wordt het brede spectrum van externaliserende en internaliserende problemen gemonitord.
Bij start opname en ontslag en tussentijds ieder half jaar; te weten in juni en december.
|
Externaliserende problemen |
Internaliserende problemen |
|||
|
Groepsleiding (CBCL) N=66 |
Jongere (YSR) N=47 |
Groepsleiding (CBCL) N=66 |
Jongere (YSR) N=47 |
|
|
verbeterd Delta-T>5 |
17% |
30% |
21% |
34% |
|
gelijk -5≤Delta T≤5 |
55% |
55% |
50% |
40% |
|
verslechterd Delta-T<-5 |
29% |
15% |
29% |
26% |
|
Honosca N=109 |
% |
|
vooruitgang van 3 normcategorieën |
2 |
|
vooruitgang van 2 normcategorieën |
7 |
|
vooruitgang van 1 normcategorie |
17 |
|
geen verandering |
34 |
|
achteruitgang van 1 normcategorie |
22 |
|
achteruitgang van 2 normcategorieën |
17 |
|
achteruitgang van 3 normcategorieën |
0 |
De kwaliteit van leven wordt ieder half jaar in kaart gebracht met de vragenlijst 'Kidscreen' en geeft een indruk van de kwaliteit van leven op 5 gebieden.
|
Fysiek welzijn |
Psychologisch welzijn |
Autonomie en relatie met ouders |
Sociale steun en leeftijdgenoten |
Schoolomgeving |
|
|
verbeterd Delta-T>5 |
44% |
22% |
33% |
44% |
44% |
|
gelijk -5≤Delta T≤5 |
44% |
22% |
44% |
44% |
44% |
|
verslechterd Delta-T<-5 |
12% |
56% |
23% |
12% |
12% |
De verwachting is dat de klinische effecten van de behandeling ook hun weerslag hebben op de kwaliteit van leven van de patiënt. Indien de patiënt beter zicht heeft op zijn of haar risicofactoren en sterke kanten en ook ervaart hier meer invloed op uit te oefenen zal dat naar verwachting ook een positief effect hebben op de kwaliteit van leven.
Uit de evaluatie van de innovatieve PMT module kwam naar voren dat er bij een derde van de patiënten een significante afname was van externaliserende problemen. Bij 22% was er sprake van een significante afname van internaliserende problemen. Er werden geen veranderingen gevonden in de mate van zelfvertrouwen. Alle deelnemende patiënten scoorden bij de start van de training al hoog. Er vonden twee evaluaties plaats van de innovatieve behandeling CPC-United. Uit de eerste evaluatie bleek allereerst dat de deelnemende patiënten bij 87% van alle activiteiten aanwezig waren geweest. Dat is een hoog percentage. Uit persoonlijke evaluaties bleek ook dat zij erg positief waren over CPC. Zij gaven de verschillende onderdelen een gemiddeld rapportcijfer 7.6 (min 6.4; max 9.5). Van de deelnemende patiënten gaf de helft aan hun persoonlijke behandeldoelen tijdens het CPC seizoen volledig te hebben behaald en 25% van de patiënten gedeeltelijk. Voorbeelden van persoonlijke behandeldoelen waren: weerbaarheid vergroten, omgaan met stress of woede-uitbarstingen leren beheersen. Uit de tweede evaluatie van CPC-United bleek dat er over de gehele groep heen geen significante afname te zien was in de mate van externaliserende gedragsproblemen, zoals gemeten door de patiënt zelf en zijn begeleiders. Deze studie heeft wel weer verschillende aanknopingspunten gegeven om het aanbod van de interventie en de wijze van evalueren verder te verbeteren.
In juni 2017 is de patiënttevredenheid gemeten met behulp van het vragen naar een rapportcijfer en d.m.v. een stellingenlijst:
(1 niet tevreden - 3 neutraal - 5 tevreden)
1. Op de afdeling is het schoon 2,8
2. Ik kan bij de begeleiding terecht 3,8
3. Ik kan meebeslissen over de hulp die ik krijg 3,5
4. Ik werk aan de doelen die ik belangrijk vind 3,6
5. De afspraken op de groep zijn duidelijk voor iedereen 3,4
6. Mijn naasten worden op dezelfde manier behandeld als ik zelf 3,4
7. Er zijn activiteiten voor elk wat wils 2,8
8. Ik word goed voorbereid op de situatie na afloop van de hulp 2,9
9. De sfeer op de groep is goed 3,2
Patiënten zijn in de Eenheidsraad zelf met het voorstel gekomen over hoe zij tevredenheid wilden meten, op welke manier en welke onderwerpen van belang zijn. Dit voorstel is door het management van Eenheid Kind en Jeugd gevolgd en de wens is dit te continueren.
Chijs van Nieuwenhuizen is bijzonder hoogleraar Forensische Geestelijke Gezondheidszorg, Tilburg University én bijzonder hoogleraar Transformeren voor de Jeugd, Tilburg University.
Het onderzoek van Ilja Bongers richt zich op de ontwikkeling van het gedrag van jongeren met ernstige en complexe problemen, waarbij beschermende factoren versterkt moeten worden om negatieve gevolgen te verminderen.
Chijs van Nieuwenhuizen is bijzonder hoogleraar Forensische Geestelijke Gezondheidszorg, Tilburg University én bijzonder hoogleraar Transformeren voor de Jeugd, Tilburg University.
Medewerkers van de Catamaran verrichten vanuit de onderzoeksgroep Forensische Geestelijke Gezondheidszorg diverse onderzoeken. Momenteel lopen de volgende onderzoeksprojecten:
- systematische en objectieve registratie van cliëntgegevens,
- I-Need-To-Know en
- Be a Barista: Praktijkonderzoek naar de meerwaarde van eigentijdse leer-werkprojecten voor mensen met complexe problematiek.
Er wordt nauw samengewerkt tussen behandelaren en onderzoekers. Deze wisselwerking inspireert de behandelaren en onderzoekers in de uitvoering van hun werkzaamheden. Een voorbeeld hiervan is het promotieonderzoek van Lisette Janssen; dit onderzoek heeft de behandelaren veel meer inzicht gegeven in de risicoprofielen van de jongeren. Ook krijgt de onderzoeksgroep steeds meer vragen vanuit de behandelgroep voor onderzoek naar effectiviteit van interventies, hiervan is Brain Blocks een voorbeeld. De komende jaren zal er nog meer focus gelegd worden op het doen van onderzoek vanuit het perspectief van de patiënt, zoals bijvoorbeeld het project Life. Ook de optimalisatie van de leefkwaliteit op de afdeling zal de komende jaren meer aandacht krijgen in het onderzoek.
De Houvast-methodiek: Op weg naar een gelijkwaardige relatie van ouders in de jeugdzorg.
Binnen de jeugdzorg komt het met enige regelmaat voor dat er conflictsituaties tussen ouders en professionals ontstaan. Dit kan de zorg voor jeugdigen en hun gezin aanzienlijk in de weg staan. Stichting de Noodkreet heeft daarom samen met ouders de Houvast-methodiek ontwikkeld. Doel van dit project is om te onderzoeken of de Houvast-methodiek bijdraagt aan een gelijkwaardigere relatie tussen ouders (die zijn vastgelopen in de jeugdzorg) en jeugdprofessionals. Ook wil De Catamaran meer te weten komen over werkzame factoren van de Houvast-methodiek.
Van Nieuwenhuizen, Ch., (2016). U vraagt wij draaien, deskundigheidsdag
Een virtuele kaartenbak onder het motto; "U vraagt wij draaien". Presentatie voor de medewerkers van Refrisk organisatie op het gebied van jobcoaching voor mensen met een beperking.