PsyQ Psychotrauma Haaglanden

Parnassia Groep

De afdeling PsyQ Psychotrauma Haaglanden richt zich op volwassenen met een posttraumatische-stressstoornis (PTSS). Na een traumatische ervaring kunnen ook andere klachten en stoornissen optreden, zoals een depressie, angst- en dwangklachten of verslavingsproblemen. De afdeling is gespecialiseerd in de behandeling van PTSS en bijkomende ernstige psychische problemen.

 

 

Hoofd- en sublocatie

Lijnbaan 4
2512 VA Den Haag

Telefoon

Leeftijdscategorie
19-25 jaar
26-64 jaar
Beschrijving

De afdeling PsyQ Psychotrauma Haaglanden richt zich op volwassenen met een (complexe) posttraumatische-stressstoornis (PTSS), waarbij sprake is van bijkomende psychische problemen zoals ernstige suïcidaliteit, middelenafhankelijkheid, een psychose of een persoonlijkheidsstoornis. Ook richt de afdeling zich op patiënten waarbij twee maal of vaker een evidence-based therapie geen of nauwelijks effect heeft gehad. 

Behandeling
Ambulant
Beschrijving

De behandeling van de afdeling Psychotrauma rust op de pijlers voorlichting, medicatie en psychologische behandeling. De afdeling biedt diverse specialistische behandelingen waaronder EMDR, imaginaire exposure, imaginaire rescripting, CGT, farmacotherapie en narratieve exposure therapie. Daarnaast heeft de afdeling een aantal hoogspecialistische behandelingen waaronder schematherapie, vroeger & verder, inzichtgevende psychotherapie, skills training in affect and interpersonal regulation en sensorimotorische psychotherapie.  

Naam en beschrijving
Skills Training in Affective and Interpersonal Regulation (STAIR) Imaginaire Exposure
Doelgroep

Patiënten met PTSS veroorzaakt door een vroegkinderlijk trauma

Methodiek

STAIR-Imaginaire Exposure bestaat uit 16 sessies. De eerste 8 sessies gaan over de gevolgen van vroegkinderlijke traumatisering. De tweede fase is gericht op verwerking met 'Imaginaire Exposure' en bestaat ook uit 8 sessies. 

Beoogde effecten

Het reguleren van emoties, het versterken van het zelfbeeld en het versterken van interpersoonlijke vaardigheden.

Hoe intensief is deze voor de patiënt?

Groep of individueel?

Naam en beschrijving
Narratieve Exposure Therapie (NET)
Doelgroep

Patiënten met PTSS veroorzaakt door een vroegkinderlijk trauma

Methodiek

Bij NET staat de levensgeschiedenis van de patiënt centraal. In de behandeling wordt na uitgebreide psycho-educatie samen met de patiënt een levenslijn vormgegeven. Vervolgens wordt de levenslijn doorgewerkt met 'narratieve exposure' en wordt een levensdocument opgesteld. De therapie bestaat uit 16 tot 20 sessies.

Beoogde effecten

Het reguleren van emoties, het versterken van het zelfbeeld en het versterken van interpersoonlijke vaardigheden.

Uitstroomcriteria

De afdeling Psychotrauma hanteert de volgende uitstroomcriteria:

  • Er is sprake van voldoende herstel.
  • Op verzoek van de patiënt wordt de behandeling beëindigd zonder dat de behandeldoelen zijn bereikt.
  • Er is ondanks voldoende participatie en inzet van de patiënt geen verdere afname van de klachten.
  • De patiënt neemt onvoldoende deel aan de behandeling.
  • Andere psychiatrische problematiek dan de PTSS staat op voorgrond.
Waar worden patiënten naar door- of terugverwezen?

Na afloop van de behandeling worden patiënten meestal verwezen naar de huisarts, naar een behandelaar in de basis-ggz of naar het ggz-wijkteam. 

Hoe wordt een second opinion aangevraagd?

Second opinions kunnen aangevraagd worden via de website.

Naam
drs.
J.
(Joop)
de Jong
Specialisatie

Psychiater

Contactgegevens
Consultatie en adviesmogelijkheden voor verwijzers

Behandelaren in de ggz kunnen voor consultatie en advies contact opnemen met één van de boegbeelden. 

 

Beschrijving doelstelling zorgaanbod

Doel van het zorgaanbod is reductie van PTSS klachten, herstel in functioneren zowel sociaal als maatschappelijk. 

 

 

Beschrijving klinische effecten van het zorgaanbod

Voor de klinische effecten wordt gekeken naar de reductie van de PTSS symptomen zoals gemeten op de Posttraumatic Diagnostics Scale (PDS). Dit is een zelfbeoordelingsvragenslijst, bestaande uit 17 items, waarmee de ernst van de posttraumatische stresssymptomen vastgesteld kan worden. De totaalscore wordt berekend door het optellen van scores en varieert van 0-51. Het streven is een score van 18 of lager te bereiken met behandeling. In 2016 is dit resultaat bereikt voor 51% van de patiënten en in 2017 voor 55% van de patiënten. 

Beschrijving resultaten zorgaanbod op kwaliteit van leven

De kwaliteit van leven wordt gemeten met een vragenlijst op een 0-10 punts schaal.  Een afname van 3 of meer punten wordt als een klinisch relevant effect beschouwd. Over 2016 en 2017 had 33% van de patiënten een afname van 3 of meer punten op deze vragenlijst. 

 

Hoe wordt de zorg door de patiënt en/of naaste ervaren?

De klanttevredenheid wordt gemeten met KLANT en de CQ-index. 

Naam
prof. dr.
A.J.W.
(Willem)
van der Does
Naam
dr.
M.
(Marieke)
Kurvers - van Meggelen
Specialisatie

Innovatieve behandeling van PTSS op afstand

Contactgegevens
Beschrijving onderzoek

IMPACT-study: Improving PTSD treatment for adults with childhood trauma

Verwachte einddatum
2020
Naam hoofdonderzoeker
Drs. Daniëlle Oprel en Chris Heijboer MSc
Beschrijving onderzoek

Virtual Reality Exposure Therapy (VRET)

Verwachte einddatum
2019
Naam hoofdonderzoeker
Dr. Maartje Schoorl
Auteur(s)
Staring, A.B.P., Korrelboom, C.W., Van Den Berg, D.A., Cath, D., Schoorl, M., Engelhard, I.
Tijdschrift
Behaviour Research and Therapy
Datum
01-07-2016
Auteur(s)
Dieleman, S.M., de Jong, J.P.
Tijdschrift
Tijdschrift voor Psychiatrie
Datum
01-02-2017
Auteur(s)
van de Kamp, M.M., Emck, C., Cuijpers, P., Beek, P.J.
Tijdschrift
Body, movement and dance in psychotherapy
Datum
05-01-2018
Beschrijving

Medewerkers van de afdeling zijn actief betrokken bij het overdragen van kennis. De kennisoverdracht vindt plaats door middel van onderwijs bij de RINO groep, diverse workshops en betrokkenheid bij de zorgstandaard psychotrauma.

Ervaring van patiënten/naasten

Wereldse zaken waar ik als kind mee werd geconfronteerd.

Het verhaal van Alies "Vijfendertig jaar heb ik een onzichtbare zak met geschiedenis meegesleept. Daarin ver weggestopt mishandeling, verwaarlozing, verkrachting, incest en psychische verminking. Wereldse zaken waar ik als kind mee werd geconfronteerd. Een last waar ik als tiener over probeerde te praten maar waar geen aandacht voor was. Mijn ouders hadden gelijk, niemand zou mij horen, niemand zou mij geloven.
Sinds mijn 21e kwam ik keer op keer terug bij GGZ instanties. Waar symptomen van PTSS werden behandeld maar nooit het achterliggende trauma ter sprake kwam. Symptomen als borderline, wens tot levensbeëindiging en mijn dissociatieve-stoornis. Sinds vier jaar kan ik praten over mijn verleden. Voor die tijd heb ik nooit gedacht aan, laat staan geloven in herstel.
“Over een jaar zit jij er heel anders bij, geloof mij maar!”, zei de psychiater
Vier en half jaar lang heb ik hard gewerkt aan mijn herstel samen met het psychotraumateam van Psyq. Mijn herstel begon met een lachende psychiater die zei “Over een jaar zit jij er heel anders bij, geloof mij maar!”, terwijl ik amper kon geloven dat ik net nog maar nauwelijks de kracht had zijn kantoor binnen te stappen en dacht ‘Wat doe ik hier?’. Maar inderdaad, ik kon hem na één jaar vertellen dat ik de nachten slapend doorbracht en dat ik daar dankbaar voor was. Een hele stap vooruit! Drie jaar later, vele EMDR sessies en twee extreem zware maar zeer belangrijke opnames bij een intensief behandel centrum ben ben ik nu PTSS vrij, geen herbelevingen, geen flashbacks, geen dissiociaties meer en is het in mijn hoofd rustig, bijna leeg.
"Mijn angst van toen doet er nu niet meer toe."
Wat hiervoor nodig was, was het onder ogen komen van mijn angsten die ik voorheen ver wegstopte in die zak die ik met mij meesleepte. Zonder voorbehoud, zonder te vermijden, maar met open hart en in volle openheid, eerlijkheid en ontvankelijkheid, de angst in het nu te ‘her’beleven. En daarmee te kunnen en durven ervaren dat mijn angst van toen er nú niet meer toe doet. Want wat mij toen is overkomen gebeurt mij vandaag niet meer, iets wat ik 35 jaar lang bijna dagelijks wel als zodanig heb ervaren.

Het verhaal van Hosi (60 jaar)

"Mijn naam is Hosi. Ik ben 60 jaar en ben geboren in Iran. Meer dan 30 jaar geleden werd ik om politieke redenen gevangen genomen en zat drie maanden in een gevangenis in Teheran. Het was een verschrikkelijke periode. Ik werd regelmatig gemarteld en ben ook een keer verkracht. Toen ik werd vrijgelaten ben ik het land uit gevlucht en ben in Turkije terechtgekomen. Een paar jaar later kwam ik naar Nederland. 
In Nederland ontmoette ik mijn vrouw. We kregen samen twee kinderen en ik vond een baan als taxichauffeur. Het leven was weer goed. Ik sprak echter nooit over wat me in gevangenis was overkomen. Dat hield ik altijd voor mezelf en durfde er nooit met iemand over te praten omdat ik me dood schaamde. 
"Na elke EMDR-sessie voelde ik me sterker worden. Ik kon steeds meer tegen mezelf zeggen “Ik ben nu hier en dat was toen!” en “Ik kan het aan!”."
"Ik was bang dat ik gek zou worden."
Acht jaar geleden ging het mis. Tijdens mijn werk als taxichauffeur werd ik aangereden door een vrachtwagen en kreeg hierdoor veel klachten. Ik werd angstig, durfde niet meer te rijden, moest steeds terugdenken aan het ongeluk, kon niet meer slapen en ik begon stemmen te horen. Ik ging me steeds slechter voelen en moest ook vaker terugdenken aan de martelingen en verkrachting in Teheran. Ik was bang dat ik gek zou worden. Ik raakte mijn baan kwijt, ging drugs gebruiken en kreeg schulden. Tussen mijn vrouw en mij ging het ook steeds slechter en we gingen uit elkaar.

"...het voelde nooit meer zoals voor de aanrijding."
Via de huisarts werd ik aangemeld bij verslavingszorg en het lukte me om na een tijd te stoppen met drugs. Ik kreeg mijn leven weer een beetje op de rit maar het voelde nooit meer zoals voor de aanrijding. Ik bleef last houden van angst en herinneringen aan het ongeluk en aan de gevangenis. Ik werd doorverwezen voor traumabehandeling. Mijn behandelaar legde uit welke behandelmogelijkheden er waren en ik koos voor EMDR. We begonnen met de verwerking van de aanrijding en dit lukte goed. Het ongeluk hield me steeds minder bezig en ik werd minder bang in het verkeer. 

"Toch wilde ik het aanpakken omdat ik niet meer bang wilde zijn."
De volgende stap was EMDR gericht op de periode uit de gevangenis. Hier zag ik heel erg tegenop. Ik had het dertig jaar lang geheim gehouden en nooit aan iemand verteld. Maar toch wilde ik het aanpakken omdat ik niet meer bang wilde zijn. Voor het eerst vertelde ik aan iemand wat ik had meegemaakt in de gevangenis en voelde me daarna een stuk lichter. 

“Ik kan het aan!”.
Na elke EMDR-sessie voelde ik me sterker worden. Ik kon steeds meer tegen mezelf zeggen “Ik ben nu hier en dat was toen!” en “Ik kan het aan!”. Zo voelde het ook echt.  De nare herinneringen werden steeds minder en het ging elke keer beter met me. Ik was niet meer bang. Als mijn kinderen nu langskomen ben ik blij en kan ik weer van ze genieten.
De medicatie die ik krijg voor mijn verslaving wil ik in overleg met de arts gaan afbouwen. Dat durf ik nu eindelijk aan. En daarna wil ik vrijwilligerswerk gaan doen. De komende tijd ga ik een vriend helpen met het opknappen van zijn huis. Ik heb nu weer ruimte en energie om met andere dingen bezig te zijn.
Het gaat nu goed met mij. Ik heb weer zin in het leven."

 

Back to top